در زندگـ ـے بـَراے هـَر آدَمـے

از یــِک روز . . .

از یــِک جـ ـا . . .

از یــِک نـَفـَر . . .

بــِہ بـَعد دیگـِہ هیچ چیز مـِثل قـَبل نیست !

نـَہ روزها

نـَـہ خیابان ها

نـَـہ رَنگ ها

هـَـمـِہ چیز مے شوَد

! دلتـَـنگـ ـے !

مےخوآهـَم دآستــآنے از عـَلآقـﮧ ام بـﮧ تـُـو بنویسـَم :

یکے بـُـود ، یکے ....

میدانی ﬤرﬤ چیست ?

نگاهت که رفت …

نه !!! 

شاید شانه ای که ﬤیگر وجوﬤ نـﬤارﬤ … 

نه!!!! 

ﬤل شکسته ام … 

نه!!!  

اعتماﬤی که ﬤیگر وجود نـﬤارﬤ … 

نه!!!! 

تنهاییم … 

نه!!!! 

نمیـﬤانی ...  

تو نمیـﬤانی که ﬤختر بودن ﬤرﬤ است . 

ﬤختر که باشی رفتن نگاه ها و ﬤست ها سخت میشوﬤ.  

ﬤختر که باشی راحت تر میشکنی .  

ﬤختر بوﬤن گاهی واقعا یک ﬤرﬤ است …. !

ڪشتی هایم ڪه ^غرق مے ـشـב

سریع برګے از בفتر ^مشقم مے ڪنـבم و בوباره یڪی عین آن را _{مے ساختم}

  بعضــــے وقتــــا سڪـــوتـــــ میڪنــےچوטּ اینقدر رنجیدے ڪــہ 

نمــے خواے حرفـے بزنـے . . .

بعضــــے وقتــــا سڪـــوتـــــ میڪنــے

چوטּ واقعاً حرفـے واســہ گفتنندارے . . .

گاه سڪـــوتـــــ یــہ اعتراضــہ . . .

گــاهــے هم انتظار . . .

اما بیشتر وقتــــا سڪـــوتـــــ واســہ اینــہ ڪہ

هیچ ڪلمــہ اے نمـے تونــہ غمـے رو ڪــہ تو وجودتدارے،توصیف ڪنــہ!

 وقتاگاهی وقتا توی رابطه ها

 نیازی نیست طرفت بهت بگه :

 برو ! 

همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیره

 همین که نپرسه چجوری روزا رو به شب میرسونی 

 همین که کار و زندگی رو بهونه میکنه...

 همین که دیگه لا به لای حرفاش دوستت دارم نباشه 

 و همین که حضور دیگران توی زندگیش 

 پر رنگ تر از بودن تو باشه 

هزار بار سنگین تر از

 کلمه ی برو واست معنا پیدا میکنه  

  پس برو!!!

 قبل از اینکه ویرون تر از اینی که هستی بشی... 

پس منم میـرم ...

بـﮧ جـآیــے ڪـﮧ تعلـقــ בآرمــ..

بـﮧ یـڪ اتـآقــ سیـآه ، پـر از פـرفـ ـهـآے לּــآگفتــﮧ

פֿـلـوتــ مـלּ و سیــگـ ـــآرمــ...

בوبـآره مـےלּـویسمــ از פـرفـ ـهـآیــے ڪـﮧ وآهمـﮧ בآرمــ..

یـڪ בلــ پـر از رویـآـهـآے وآهـــے..


ایـنـــجـآ آنـقـَــבر شــآعِــرآنــﮧ בُر❤פּغ مــے گـפּیَـنــב ، ✗

פּَ آنـقـَـــבر בَر בُرפּغ هـ❤ـآیـِـشـآלּ شـآعِــر مــے شــפּنــב ، ✗

ڪِــﮧ نِـمــے בآنــے . √

ِِבَر ایــטּ سَـرزَمـیــטּ ،

بـــآ ایــטּ هَـمـــﮧ فـَـریـبـــــ ،

چـِگـפּنـــﮧ سـتـــــ ڪِــﮧ בِلَــ Ґ هَــنـפּز ،

פֿـــــפּآبِـــــ بــــآرآלּ☂ رآ בפּستــــــ בآرב ! !

                تـــو , آره بــا خودتـــَم دوست مجــازی من:

     بَــعــضی وَقتــا تَصمیمـ میگــیری عَوَض شی

  پُــستــای خَنده دآر میــزاری

   تــو وبآیــ طنــز چــرخـ می ـزنی

  تـــوی چـــتـ هــی آیکــن خَنده میزاری

 سـَع ـی داریـ بـیـ دلیلـ بِخَندی

 آهنگ هایـ اُمــید جــهان و تــهی و...

پـــلی ــ میکنی...

یـــه مُدت اِدامـــه میدی

تو مُـــدٌت نَمازم میخونیـ

ولی...

ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩ ﮐم ﻣﯿﺎﺭﯼ

ﺩدﻭﺑﺎﺭﻩ ﻏم ﺗو ﭼـﺸﺎﺕ ﺟوﻥ ﻣﯿﮕﯿرﻩ  

ﺗو اﻭن ﺁﺩمـی ﮐﻪ ﺳـﻌﯽ ﺩﺍﺭﯼ بهش تظاهر کنی نیسـیتی...  

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻟﺒوﻡ ﺁﻫﻨﮕﺎﯼ ﻫﻤﯿﺸﮕﯿﺘو پلـی میکنی و به اندازه ی تمـوم اون 

مـدتی ﮐﻪ ﺧوﺩﺗـو ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻭ تظاهر کرﺩی ﮔرﯾـﻪ ﻣﯿﮑـﻨﯽ ..                

یه قهوه که هر چـی شکر بریزی بازم همون تـلخیه ناب و داره....